20 Νομπελίστες στο πλευρό της Ελλάδας

 

Επιφανείς ξένοι διακεκριμένοι επιστήμονες, οι περισσότεροι εξ αυτών νομπελίστες, δημοσίευσαν στο περιοδικό «Science», μία επιστολή προς τους κορυφαίους Ευρωπαίους, με την οποία τάσσονται στο πλευρό της Ελλάδας και των Eλλήνων.

Πρόκειται για μία επιστολή που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Science» και απευθύνεται προς τους Χέρμαν Βαν Ρομπάι, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και Μάρτιν Σουλτς και τους ζητούν να λάβουν μέρτρα προκειμένου να βοηθηθεί η χώρα μας για να βγει από την βαθειά οικονομική κρίση.

Η επιστολή έχει τίτλο «Υποστήριξη για την Ελλάδα» (Support for Greece) και την πρωτοβουλία για αυτήν εμφανίζεται να έχει ο διακεκριμένος Γερμανός ιατρός - ιολόγος Χάραλντ Tσουρ Χάουζεν, κάτοχος του Βραβείου Νομπέλ Ιατρικής 2008.

Μέσα στις προτάσεις που καταθέτουν οι ίδιοι, προτείνεται να αξιοποιηθούν διαρθρωτικά ευρωπαϊκά κεφαλαία, τα οποία θα ενισχύσουν την Ελλάδα στους τομείς της εκπαίδευσης, της έρευνας και της τεχνολογίας. Όπως επισημαίνεται οι παραπάνω τομείς έχουν πληγεί πολύ από την έλλειψη πόρων.

Μεταξύ άλλων, οι νομπελίστες εισηγούνται ένα μέρος από τους διαθέσιμους πόρους των διαρθρωτικών ταμείων για την Ελλάδα να κατευθυνθεί σε καινοτομικά προγράμματα επιστήμης και τεχνολογίας. Επίσης προτείνουν να τεθεί σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα προώθησης της συνεργασίας ανάμεσα σε μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα έρευνας και τεχνολογίας και υψηλού επιπέδου ελληνικές επιστημονικές ομάδες.

Ακόμα, ζητούν να διασφαλισθεί η συμμετοχή της Ελλάδας στους μεγάλους ευρωπαϊκούς επιστημονικούς οργανισμούς και να αρχίσει ένα πρόγραμμα δημιουργίας νέων κοινών ευρωπαϊκών και ελληνικών ιδρυμάτων αριστείας, δίνοντας έμφαση σε εκείνα τα επιστημονικά πεδία όπου η Ελλάδα έχει ήδη μια ισχυρή ευρωπαϊκή παρουσία και τα οποία μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην περαιτέρω τεχνολογική ανάπτυξη της.

Στη επιστολή αναγνωρίζεται η ύπαρξη ενός ισχυρού ανθρώπινου επιστημονικού δυναμικού στην χώρα μας και τονίζεται ότι, με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων και με τη βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας, η χώρα θα είναι σε θέση σταδιακά να γίνει πιο ανταγωνιστική.

Την επιστολή υπογράφουν οι επιστήμονες:

Peter C. Agre, Νομπέλ Χημείας 2003, Elizabeth H. Blackburn, Νομπέλ Ιατρικής 2009, Günter Blobel, Νομπέλ Ιατρικής 1999, Edmond H. Fischer, Νομπέλ Ιατρικής 1992, Carol W. Greider, Νομπέλ Ιατρικής 2009, Jules A. Hoffmann, Νομπέλ Ιατρικής 2011, H. Robert Horvitz, Νομπέλ Ιατρικής 2002, Sir Richard Timothy (Tim) Hunt, Νομπέλ Ιατρικής 2001, Eric R. Kandel, Νομπέλ Ιατρικής 2000, Wolfgang Ketterle, Νομπέλ Φυσικής 2001, Roger D. Kornberg, Νομπέλ Χημείας 2006, Yuan T. Lee, Νομπέλ Χημείας 1986, Robert, Lord May of Oxford, Royal Swedish Academy's Crafoord Prize 1996, John C. Mather, Nobel Prize in Physics 2006, Prof. Iain Mattaj, Director General, EMBL, Sir Paul M. Nurse, Νομπέλ Ιατρικής 2001, Sir Venkatraman Ramakrishnan, Νομπέλ Χημείας 2009, Sir Richard J. Roberts, Νομπέλ Ιατρικής 1993, Hamilton O. Smith, Νομπέλ Ιατρικής 1978, Thomas A. Steitz, Νομπέλ Χημείας 2009, Kurt Wüthrich, Νομπέλ Χημείας 2002, and Harald zur Hausen, Nobel Prize Νομπέλ Ιατρικής 2008.

Καμπάνια για την Ελλάδα στο facebook.

 

Μια νέα καμπάνια στο Facebook γνωρίζει μεγάλη επιτυχία τις τελευταίες ώρες.

Πολλοί χρήστες, Έλληνες και μή, δημοσιεύουν στο Timeline τους και αντικαθιστούν την εικόνα που έχουν στο προφίλ τους με ένα ελληνικό τοπίο που φιλοξενεί το παρακάτω μήνυμα:

”Αυτός ο χρήστης θα πάει διακοπές στην Ελλάδα. Γιατί το να επισκεφτείς την Ελλάδα είναι μακράν η καλύτερη οικονομική υποστήριξη”.

Η καμπάνια που έχει γίνει viral μέσα σε λίγες ώρες στο Facebook, ξεκίνησε από τον αυστριακό Gunter Exel.

Μια αξιόλογη και ουσιαστική προσπάθεια για την ενίσχυση της χώρα μας αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Η Επανάσταση στη Χαλκιδική

Όταν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός έδωσε το σύνθημα της Εθνεγερσίας με την ύψωση της σημαίας της Επανάστασης, στη Χαλκιδική ο Κύρκος Παπαγεωργάκης, Πρόεδρος της κοινότητας Πολυγύρου και Βοεβόδας της Χαλκιδικής, συλλαμβάνεται με διαταγή του Μουτεσελίμη της Θεσσαλονίκης Γιουσούφ Μπέη και δολοφονείται άγρια τη νύχτα της 16ης προς 17η Μαϊου 1821.

Αυτή όμως η άγρια δολοφονία του Κύρκου Παπαγεωργάκη έγινε το έναυσμα για τον ξεσηκωμό των Πολυγυρινών, οι οποίοι κατέλαβαν το Διοικητήριο, σκοτώνοντας τον επικεφαλής της τουρκικής φρουράς Τούρκο αξιωματικό και 18 συνολικά Τούρκους πολιτοφύλακες. (Στο διοικητήριο του Πολυγύρου είχε την έδρα του ο εκάστοτε Καϊμακάμης σαν στρατιωτικός και πολιτικός διοικητής).

Αμέσως λοιπόν ο Γιουσούφ Μπέης, διατάσσει τον Χασάν Αγά που ήταν ταμίας του Πασά των Σερρών και τον αξιωματικό του Τσιρίμπαση, να εκστρατεύσουν κατά του Πολυγύρου, ο μεν πρώτος από το Βορρά, ο δε δεύτερος από το νότο.

   Οι Πολυγυρινοί αποκρούουν όλες τις επιθέσεις των Τούρκων τους οποίους διώχνουν μακριά από τον Πολύγυρο. Την εποχή αυτή αναφαίνεται η απαίσια μορφή του Μπεχράμ Πασά όπως τον θέλει η παράδοση του Μπαϊράμ Πασά όπως ασφαλώς είναι και το πραγματικό του όνομα αφού έτσι τον αναφέρουν αξιόλογοι ιστορικοί συγγραφείς. Είναι ο στρατάρχης τον οποίο ειδικά ο Σουλτάνος μετακάλεσε από την Ανατολή. Αυτός ξεκίνησε με πολυάριθμο στρατό και επιτέθηκε κατά των δύο επαναστατικών τμημάτων τα οποία διοικούσαν ο Εμμανουήλ Παπάς και ο Καπετάν Χάψας από τη Συκιά της Χαλκιδικής.

    Μπροστά στους πολυάριθμους Τούρκους οι λίγοι ηρωικοί Χαλκιδικιώτες τρέπονται σε φυγή στα ορεινά της Χαλκιδικής.  Η καταστροφή είναι ολοκληρωτική και ο τόπος παρουσιάζει την εικόνα βιβλικού κατακλυσμού. Πολλά χωριά και κωμοπόλεις καταστρέφονται από τα θεμέλιά τους, οι κάτοικοι κατακρεουργούνται και τα γυναικόπαιδα σέρνονται σε σκλαβοπάζαρα της Ανατολής όπου αναγκάζονται να εξισλαμισθούν.

    Είναι άλλωστε γνωστή η περίφημη διαταγή του Μπαϊράμ Πασά με ημερομηνία 20 Σεβάλ 1236 δηλαδή 28 Ιουλίου 1821 στην οποία μεταξύ των άλλων γράφει: "Ούτω εκτελών το Υψηλόν Αυτού πρόσταγμα και εκκαθαρίζων από τοιούτων ακαθάρτων στοιχείων και βδελυρών ερπετών την περιφέρειαν της Θεσσαλονίκης, επέδραμον μετά του γενναίου στρατού μου κατά των περιοχών Καλαμαριάς, Παζαρούδας, Σιδηρόπορτας, Πολυγέρου, Κασσάνδρας, Κίτρους και Αικατερίνης, ένθα καταπολεμίσας τους απίστους, τοιούτους εξόντωσα και απήλειψα από προσώπου της γής τεσσαράκοντα δύο πόλεις και χωρία αυτών συνωδά δε τω Ιερώ Φετβά, αυτούς τους ιδίους διεπέρασα εν στόματι μαχαίρας, τας γυναίκας δε και τα τέκνα των εξηνδραπόδισα, τα υπάρχοντά των διένειμμα μεταξύ των νικητών πιστών τας δε εστίων των παρέδωσα εις το πυρ και την τέφραν κατά τρόπον ώστε φωνή αλέκτορος να μην ακούεται πλέον εις αυτάς….".

    Ο λαός μας τραγούδησε αυτή την καταστροφή με πάρα πολλά δημοτικά τραγούδια. Το παρακάτω μοιρολόι μιλάει για την καταστροφή της Στρατονίκης (Ίσβορο) και του Πολυγύρου (Τρανή Χώρα):

   Οντάλθε η ώρα η πικρή η ώρα η φαρμακωμένη
παν τα βουνά μπαϊράκια γιόμωσαν, τουφέκια ακουμπισμένα
μας πάτησαν τον Ίσβορο και την Τρανή τη Χώρα
μας πάτησαν τις εκκλησιές, μας πήραν τα βαγγέλια
πήραν εικόνες αργυρές, σταυρούς μαλαματένιους
πήραν τα δισκοπότηρα που κοινωνούν παπάδες
που κοινωνούν οι Χριστιανοί που κοινωνάει ο κόσμος.

    Ο πρώτος ξεσηκωμός της Χαλκιδικής ναι μεν καταπνίγηκε στο αίμα που όμως ατσάλωσε με θέληση τους Χαλκιδικιώτες οι οποίοι με το μεγάλο ηρωισμό που πάντα τους διέκρινε και τους διακρίνει βοήθησαν στην απελευθέρωση της Ελλάδας. Σημειώνεται τέλος ότι μια ομάδα από Πολυγυρινούς με αρχηγό τον Μαυρουδή Παπαγεωργάκη αγωνίστηκε στο πλευρό των Μεσσολογγιτών από τους οποίους μόνο τρεις διασώθηκαν κατά τη θρυλική έξοδο.

Προσλήψεις για το πρόγραμμα Δακοκτονίας της Χαλκιδικής

Η Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής ανακοινώνει ότι, στα πλαίσια εφαρμογής του προγράμματος Δακοκτονίας για το έτος 2012, θα απασχολήσει παγιδοθέτες και αρχιεργάτες, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:...

Τοπική Κοινότητα ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ (παγιδοθέτες 1)
Δημοτική Κοινότητα ΓΑΛΑΤΙΣΤΑΣ (παγιδοθέτες 2)
Τοπική Κοινότητα ΓΟΜΑΤΙΟΥ (παγιδοθέτες 1)
Δημοτική Κοινότητα ΙΕΡΙΣΣΟΥ (παγιδοθέτες 1)
Δημοτική Κοινότητα Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ (παγιδοθέτες 2)
Δημοτική Κοινότητα ΝΙΚΗΤΗΣ (παγιδοθέτες 4 / αρχιεργάτες 4)
Τοπική Κοινότητα Ν. ΜΑΡΜΑΡΑ (παγιδοθέτες 2)
Τοπική Κοινότητα Ν. ΡΟΔΩΝ (παγιδοθέτες 1)
Τοπική Κοινότητα ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΗΣ (παγιδοθέτες 1)
Τοπική Κοινότητα ΠΑΛΙΟΥΡΙΟΥ (παγιδοθέτες 1)
Τοπική Κοινότητα ΠΥΡΓΑΔΙΚΙΩΝ (παγιδοθέτες 1 / αρχιεργάτες 1)
Τοπική Κοινότητα ΣΑΡΤΗΣ (παγιδοθέτες 1)
Δημοτική Κοινότητα ΣΥΚΙΑΣ (παγιδοθέτες 2).
 

Στις Δημοτικές και Τοπικές κοινότητες που δεν προβλέπεται αρχιεργάτης, το πρόγραμμα της Δακοκτονίας θα εφαρμοστεί με ανάδειξη εργολάβου μέσω διαγωνισμού (βρίσκεται σε εξέλιξη) και όχι με κλασσικά συνεργεία.
Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν στα τηλέφωνα 23713 / 51.282 και 51.437.

Δραχμή μήπως...

Για όσους είναι γεννημένοι μέχρι το 1989...

   Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε... δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή. 

    Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».

   Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και...... μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

    Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»

    Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

    Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.

    Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

    Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε
σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
 

   Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
 

   Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
 

   Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

    Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P>

    Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
 

   Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....